Geçmişten Geleceğe

1978 mamak ceza evi azgın şuçlular idam sehbasında oturacaktı
mahkeme koridoru iyice sessizdi insanlar dikkatlice hakim robertin gelmesini bekliyordu hakim robert 45 yaşlarında heybetli iri gözlü sakkallı bir adamdı bazı sorunları olmasına ragmen işini düzgün yapan bir hakimdi ve beklenen an gelmişti kapıdan giren hakim roberti bir anda herkes gözünü hakim roberte çevirmişti robert duruşma yerine girmişti gözleri boguk bakıyordu gecenin yorgunlugu vardı üstünde duruşma başlamıştı hakim robert kagıtları inceleyerek idam kararı vermişti acaba dogrumu yapmıştı merak konusuydu duruşmadan çıkan robert sesizce düşünerek evine gitmekteydi sanki ayakları adım atmıyordu evdeki sorunlar onu iyice sıkmıştı vede bunaltmıştı artık karısı mari adan tiksiniyordu maria 40 yaşlarında kumral şaçlı ela gözlü bir bayandı umursamaz düşünmez bir kadındı alkol ve sigara çok kullanıyordu bunu yoran vede sersemleten sigara ve alkoldu robertle geçinemez ve hep kavga eden bir kadındı maria
robert tenha beyoglu sokaklarında sesiszce usulca yürüyordua acaba zamanmı onu yoran yada evdeki düzenimiydi yagmur yagmaya başlamıştı robertin kafasında çok düşünce vardı hepsi beyninin içinde daglıyor vede siliniyordu uykusuzdu yarınki duruşma onun için önemliydi ve onu düşünüyordu yagmur bi yandan hızlanmaya başlamıştı şemsiyesini açarak yoluna devam etmekteydi beyoglunun masum güsel sessizligi onu mutlu ediyordu evine az bi zaman kalmıştı ve eve geldiginde onu karşılayan küçük kızı lardy babasını çok seven lardy onu görünce çok sevinmişti ve hemen boynuna atlamıştı maria ise içerde oturup halen umursamaz bir şekilde içiyordu robert küçük kızını alarak odasına çıkmıştı ve yarınki duruşmaya hazırlanıyordu marianın bu hali roberti üzüyordu . {ölüler senfonisi}