Dönemeç

dibekte buğday pulları
süzgeçten geçen domatesler
hırsla ovaladığın tarhana
kabuğu ellerine sinen ceviz
gölgesinde nefeslerimiz
hızla geçtik eylülden
intiharı seçti biliyorum
hala izi var düven çakılarının dizimde
bir daha görülmedi tarla kuşu
gök yüzü kırmızı olmasın
yer açın çocuklara
erebildikleri kadar baksınlar
kalan maviliğe
balıkları yıldız kuyruklarına takıp
gönüllerince uçsunlar
şimdi önemsiz mevsimler
kuşların isimleri çiçeklerin dilleri
sol yanımda buruş buruş bir hazan
avuçlarımdan silkeledim
çıtır bir ekmek kokusu özlüyorum
karabataklar yalı çapkınları
memleket diyeceğim olmuyor
dönemeç…
ucu açık son söz bu
biriktirecek ne kaldı
habersiz ölümler moda şimdi

Seslisohbet / Seslichat / Sesli / Chat / Medikal / Ortopedi