Sakladım

Seni sırlarım da sakladım

Şimdiye kadar hiç bir şairin yazmadığı satırların kafiyelerine

Olgunlaşmamış inci kabuklarına

Patlayacak gökyüzünün o fırtınalı rengine

Ruhumun seninle yıkılan bendine

Bebenin ilk sesine

Gözlerimin gülüşüne

Gönlümün neşvesine

Çöldeki ayrılık çeşmesine

Gözyaşının nemine

Derdimin derinine

Sakladım….



Bilinmez sisli kıtaların buğulu efendisi

Adım atılmamış ormanların sesi

Bir korun yakan kızıllığı

Yokluğun varlığı

Darlığın genişliği

Seni an’a sakladım!



Seni var zanneden varlığı bilmez ki..

Yokluk varlıkla gitmez ki…

Evveli zamanı

Amanı fermanı

Hükmü dermanı

Canı cananı

Hiç mi görmez ki…



Uykularında rüyalarını aldım

Yetmedi anlarını çaldım

Ben seni “ol’a” sakladım..

Bedenin bedenlerin olsun ben ruhuna ruhumu sakladım.