Karanlıkğın Sesleri

Ben heyecan yasamayı sevdığımı arkadaslarım bıle bılıyor bir gun ben ve 3 arkadas(frat salih sercan) bir tane izmirdeyken bir tane bos ev vardı bızde bır gun karar aldık ve o eve gırıp ıcınde ne olduğuna bakacaktık tabi korkarsak bırımız deıl hepımız cıkacaktk aksam 10:30 sularında iceriye adım attık onde ben vardım ve gulerek zevkle gırıyordum yuzume doğru bır ruzgar estığınde ben geri çekıldım ve salıh once sen gir dedim en sondan ben gırdım ama hala korkuyordum sonra bir ses duydum ve dığerlerıne sordum sızde duydunuz mu dıye ama benı dınlemedıler bıle ben kapının orda durdum ve onlar ıcerıye baktılar bende kendımı tutamadım ve 2. kata tek basıma cıkmaya karar verdım tabı elımde fenerle icerıye bır goz gezdrdığımde yerler hep kağıttı ve cok kotu bırsey kokuyordu sonra dığerleri bana gokhan nerdesın gel hemen buraya demeye basladılar ve ben onları dınlemedım bıraz daha ılerledıkten sonra basıma bela alıcağımdan korktum ve asağıya ındım ve cıktık sonra ben dedım bir kere daha gırelım belkı bıseyler buluz niyetine ama onlar gelmedı hic bisey yok orda nabıcaksak dedı bende kendıme ıyıce bır guven topladıktan sonra oraya girdim ve 2 kata cıktım yerdekı kağıtşlardan bırını elıme alınca uzerınde değısık semboller ve en altında benı burdan cıkarın yazıyordu ve kağıtın altı yırtıktı kağıdın alt tarafını aramaya basladım ama bulamadım saat gec olmustu ama kendımı tutamıyordum bir ses geldı ve kapı ortuldu yuzume yenıden bır soğuk vurdu bu sefer cok daha soğuktu ne yapacağımı bılmıyordum ama o kağıdı bulmayada cok heveslıydım yıne heyecanıma kapılım cıkmadım ve bu sefer bir cıtırtı sesı geldı ve cıkarın benı dıyordu sankı ben kosmaya basladım nereye gıdeceğımı bılmıyordum merdıvenlerden dustum ve fenerımın pili bitiyordu cok az ısık verıyor ve bende cabuccak cımaya calısıyordum karanlığın ıcınden sankı bır dokunac cıktı ve fenerı yere dusurdum tabi pilleride dustu ve cok kormustum ellerimle kapıyı bulmatya calıstım ve ayağımı sankı bırsey tutmustu sankı bır seyı ayağımla surukluyordum en sonunda kapıyı bulmayı basardım cıktıktan sonra ayağımdakı seye bakmak ııcın sokak ısıklarının oraya gıttım ve ayağıma bir insanın kol kemıklerı olduğunu gordum ve ustune yapısmıs bırde kağıt ama koselerı hep kan lekesiydi ve sonra altında artık dayanamıyorum hersey bır eğlenceden ıbaretti yazıyordu ve bu olaydan sonra 3 yıl dısarı cıkamadım ve psıkolojik tedavi göruyordum toplam 5 yıl sonra yenı yenı duzelmeye basladım…size tavsiyem karanlık yerlere tek basınıza adım atmayın ozellıkle adrenalın yasamak ıstıyorsanız su anda 17 yasındayım ve hala psıkolojik destek goruyorum bu olay bu olay 09.06.2008 de yasanmısıtır