Seni de sensizliğide çok seviyorumm

15 ekim..
hiç tereddütsüz girmiştim hayatıma girdiğinde .onu hiç görmemiştim.ama basından beri farklı olacağını biliyodum.adım gibi her harfini ezberlemiştim.yazan kalemimin tükenmezinden korkuyodum onun adını yazarken.daha öncesi hikaye’miş dedirti bana.çok güvendim.çok sevdik.bütün olmustuk adeta..
kaybetmekten çok korkuyoduk birbirmizi.su saate kadar kaybetmedik.Allah bu saatden sonra da ayırmaz bizi umarm. neyse annemlerden bişey saklanmıyacağı gibii benim annemdende saklayamadım bi gün konusurken öğrendi.anlattım bi şans istedim abimde annemde izin vermedilerr.çok üzüldüm çok büyük olaylar yasadık.2.kez öğrendiğinde 1.sinden beter olduu.biz gene BİZ dik hiç yılmadık.3 öğrendiklerinde bizim yüzümden olmustu abime msj atmıstı artık gizli saklı görüşmek istemiyordu. ozaman hersey tamamen mahvolmustu.kimse bana güvenmiyoduu hersey bitmişti dünyam yıkılmıstı adeta.doğum günümde hersey bitmişti ailemde hersey bitmişti bana hiç ama hiç güvenmiyolarda o’nla bütün iletişimimi kestiler.ulaşamadım.bana 18 yasına geldiğinde olucak diye şart kostular..günler geçti ben arkdasımdan msj attım sonunda.çok özlemiştim.hala bana ait olduğunu biliyodum çünkü.seni hep beklicem 2 yıl ne ki demişti.o an dünyalar benim olmustu.elllerim titreyerek benden vazgeçmesini söyledim dinlemedi beni.bekleme dedim.git mutlu ol dedim.harap etme dedim günlerini.hayırr..vazgeçmedi benden.seviyorduk.daha çok bağlandık günler geçtikce daha da..2 yılı öyle yada böyle geçircez dedik.suan görüşüyoruz.annem ve abim bilmiyo tabi.bilseler biterim bunuda biliyorumm neyse anneme anlatmıstım hep sans istedim bana 2 yıl dediler.2 yıl sonra karşılarına dimdik çıkacağız beraber.şimdi ise tek korkum annemin ve abimin öğrenmesi evdeyken ailem olduğu zaman iletişim kurmuyoruz hiç.ama çok korkuyorm bi daha öğrenirlerse çokfena olucak hersey elimden geleni yapıyorum ama daha fazlasını yapmam gerek.sizce vazgeçmeliyim ? yada ne yapmalıyımm yardım edinn noluurr..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder