Küçükken Salaktım

Küçükken Salaktım
-Ben çocukken salaktım. Edip Akbayram´ın ismini Edi zannederdim. Yani o, benim için ´Edi Pakbayram´di.
-Ablama, ´Nasıl olup da koca bir günü canin sıkılmadan evde oturarak geçiriyorsun?´ demiştim.
´Büyüyünce insanin canı sokakta oynamak istemez ki´ cevabını vermişti. Uzunca bir sure büyüyüp büyümediğimi anlamak için kendime, ´Canin sokakta oynamayı istiyor mu?´ diye sormuştum.
-Annem erkeğin cinsel organını ´pipi´, kadınınkini ´kutu´ olarak tanımlamıştı.O zamanlar TRT´de Cenk Koray´ın sunduğu ´Tele Kutu´ diye bir yarışma vardı. Yarışmacılar, ´Hayır Cenk Bey. Ben kutumu açmak istiyorum´ deyince koşarak odadan kaçardım.
-Sabahları kalktığımda aklimin hala yerinde olup olmadığını anlamak için 2+2, 3+4 gibi toplama işlemleri yapardım. Sonuçlar doğru olunca da çok sevinirdim.
-Dedemle parka gittiğimiz bir gün TRT´ciler çekim için oradaydı.Beni oynarken çektiler. Yayın günü bizim aile, jeneriğinde gözüktüğüm çocuk programını izlemek için televizyon başına gecti. Kendimi ekranda görünce,´Beni niye parkta unuttunuuuuz?´ diye gözyaşlarına boğulmuştum.
-´Geri vites´ kavramım yoktu. Şoför, kolunu koltuğa atıp arkaya doğru bakınca araba otomatikman geri geri gidiyor zannederdim.
-Benden büyük kuzenlerim dondurmacıların dondurma külahlarının sivri kısmıyla kulaklarını karıştırdığını söylemişti. İnanmıştım. Hala da külahların sivri kısımlarını yemem, çöpe atarım.
-Babaannem bir gün gelirse sevdiğim dizilerin olmadığı bir gün gelsin istiyordum.
-Abimle Karaoğlancılık oynardık. O Karaoğlan olurdu, beni de Bizans askeri yapardı. Sonra evire çevire döverdi. Çok mühim bir şey yaptığımı sandığım için canim yansa bile hiç sesimi çıkarmazdım.
-Yeşil ve siyah zeytinin ayrı ağaçlarda yetiştiğini sanırdım. Bulmacalardaki,´Annenin erkek kardeşi´ kısmına dayımın beş harfli ismini sığdırmaya çalışırdım.
-Anaokulunda patates baskısı yapmayı öğrenmiştik. O kadar hoşuma gitmişti ki, evde duvarlara, masa örtülerine filan basmıştım.Ancak sanat merakım annemin yeni aldığı beyaz eteğe patatesi yapıştırmamla son bulmuştu.Hem gönlünü almak hem de el koyduğu patateslerime kavuşmak için dahiyane bir fikirle öğretmenimin yanına gittim. ´Annem´ yazısını patatese oydurttum. Sevinçle eve gelerek soyundum. Renkli boyalara batırdığım patatesi vücudumun her tarafına bastım. Sonra da annemin karsısına gectim. Beni o halde gorunce ağlamaya başlamıştı.
-Madonna ile Maradona´yı kardeş zannederdim. Kendi kendime, ´Bunların babası ne şanslı be. Bir çocuğu futbolun kralı,biri müziğin kraliçesi´ derdim.
-Birinden özür dilediğim zaman Allah´ın bana bir özür vereceğini sanırdım. Sakat olacağımı düşünüp hemen ´dilediğim özrü ´ geri alırdım.
-Kurban Bayramı´nda toplanan derilerden uçak yapıldığını sanırdım.Uçakların diş yüzeyinin bu derilerle kaplandığı için Türk Hava Kurumu´nun topladığını düşünüyordum. Uçak kaçırma filmlerinde silahla ateş edildiğinde ya da bomba patladığında, ´Ayyy! Deri delindi!´derdim.
-´Gil´ diye konuşanları fakir zannederdim. -Annem banyodan çıktıktan sonra babamın söylediği, ´Sıhhatler olsun´ lafını ´Saatler olsun´ diye anlardım. Bunun da, ´Banyoda amma çok kaldın´ gibi bir şey demek olduğunu sanıp babamın anneme kızdığını düşünürdüm. Annemin buna karşın niye sadece, Sağol´ dediğini merak ederdim. ´Ne kibar kadın,derdim.
Seslisohbet / Seslichat / Sesli / Chat / Medikal / Ortopedi

Karanlıkğın Sesleri

Ben heyecan yasamayı sevdığımı arkadaslarım bıle bılıyor bir gun ben ve 3 arkadas(frat salih sercan) bir tane izmirdeyken bir tane bos ev vardı bızde bır gun karar aldık ve o eve gırıp ıcınde ne olduğuna bakacaktık tabi korkarsak bırımız deıl hepımız cıkacaktk aksam 10:30 sularında iceriye adım attık onde ben vardım ve gulerek zevkle gırıyordum yuzume doğru bır ruzgar estığınde ben geri çekıldım ve salıh once sen gir dedim en sondan ben gırdım ama hala korkuyordum sonra bir ses duydum ve dığerlerıne sordum sızde duydunuz mu dıye ama benı dınlemedıler bıle ben kapının orda durdum ve onlar ıcerıye baktılar bende kendımı tutamadım ve 2. kata tek basıma cıkmaya karar verdım tabı elımde fenerle icerıye bır goz gezdrdığımde yerler hep kağıttı ve cok kotu bırsey kokuyordu sonra dığerleri bana gokhan nerdesın gel hemen buraya demeye basladılar ve ben onları dınlemedım bıraz daha ılerledıkten sonra basıma bela alıcağımdan korktum ve asağıya ındım ve cıktık sonra ben dedım bir kere daha gırelım belkı bıseyler buluz niyetine ama onlar gelmedı hic bisey yok orda nabıcaksak dedı bende kendıme ıyıce bır guven topladıktan sonra oraya girdim ve 2 kata cıktım yerdekı kağıtşlardan bırını elıme alınca uzerınde değısık semboller ve en altında benı burdan cıkarın yazıyordu ve kağıtın altı yırtıktı kağıdın alt tarafını aramaya basladım ama bulamadım saat gec olmustu ama kendımı tutamıyordum bir ses geldı ve kapı ortuldu yuzume yenıden bır soğuk vurdu bu sefer cok daha soğuktu ne yapacağımı bılmıyordum ama o kağıdı bulmayada cok heveslıydım yıne heyecanıma kapılım cıkmadım ve bu sefer bir cıtırtı sesı geldı ve cıkarın benı dıyordu sankı ben kosmaya basladım nereye gıdeceğımı bılmıyordum merdıvenlerden dustum ve fenerımın pili bitiyordu cok az ısık verıyor ve bende cabuccak cımaya calısıyordum karanlığın ıcınden sankı bır dokunac cıktı ve fenerı yere dusurdum tabi pilleride dustu ve cok kormustum ellerimle kapıyı bulmatya calıstım ve ayağımı sankı bırsey tutmustu sankı bır seyı ayağımla surukluyordum en sonunda kapıyı bulmayı basardım cıktıktan sonra ayağımdakı seye bakmak ııcın sokak ısıklarının oraya gıttım ve ayağıma bir insanın kol kemıklerı olduğunu gordum ve ustune yapısmıs bırde kağıt ama koselerı hep kan lekesiydi ve sonra altında artık dayanamıyorum hersey bır eğlenceden ıbaretti yazıyordu ve bu olaydan sonra 3 yıl dısarı cıkamadım ve psıkolojik tedavi göruyordum toplam 5 yıl sonra yenı yenı duzelmeye basladım…size tavsiyem karanlık yerlere tek basınıza adım atmayın ozellıkle adrenalın yasamak ıstıyorsanız su anda 17 yasındayım ve hala psıkolojik destek goruyorum bu olay bu olay 09.06.2008 de yasanmısıtır

Korkunç Yıllar

biz sevgi melis melisa beyza şule ben merve ruhlar adlı kitap almıştık şule son sayfaya kadar bize okudu akşam olmuştu ruh çağırmaya baktık.el ele tutuştuk ve gözlerimizi kapayıp oturduk. konuşan elini havaya kaldırıyordu ilk melisa konuştu eyy ruhh bize ölmüş dedemi göster. sonra merve konuştu. eyyy ruh bize ölmüş olan arkadaşımızı gösterrrr.sonra içimizden ey ruh eyy ruh diye bağırdık.gözlerimizi açtıkbirbirimze sarıldık korkuyorduk
sonra melisanın dedesini yerde yataken gördük.sonra bizim ölmüş bir arkadaşımız vardı.adı eylüldü.oda bize doğru yürüyordu .sonra bunlar 4 yıl rüyalarımıza girdi. bu ruhlar bizi öldürmek isdedik lerini kulağımıza söylüyorlardı.zaten melisa ve merve ölmüştü.çokkorkuyorduk bu durumu anneme anlattım
annem de korkuyordu ölesiye kadar kurtulamayacağımızı söylüyordu.çok ağlamıştık.ama artık bende ölmüştüm.adı beyzaydı onun bu hikayelerini size anlatıyorum melis ben şule ölmedik .beyza ne yazık eylül ve melisanın dedesinin yüzünden öldü her mezara gidişimizde sularız onun mezarını.
beyza arkadaşmızı çok seviyoruz rahmetli beyza arkadaşınıza duva etmeyi unutmayın çocular
(SEVGİLER BEYZA MELİS MELİSA MERVE ŞULE)