Karanlıkğın Sesleri

Ben heyecan yasamayı sevdığımı arkadaslarım bıle bılıyor bir gun ben ve 3 arkadas(frat salih sercan) bir tane izmirdeyken bir tane bos ev vardı bızde bır gun karar aldık ve o eve gırıp ıcınde ne olduğuna bakacaktık tabi korkarsak bırımız deıl hepımız cıkacaktk aksam 10:30 sularında iceriye adım attık onde ben vardım ve gulerek zevkle gırıyordum yuzume doğru bır ruzgar estığınde ben geri çekıldım ve salıh once sen gir dedim en sondan ben gırdım ama hala korkuyordum sonra bir ses duydum ve dığerlerıne sordum sızde duydunuz mu dıye ama benı dınlemedıler bıle ben kapının orda durdum ve onlar ıcerıye baktılar bende kendımı tutamadım ve 2. kata tek basıma cıkmaya karar verdım tabı elımde fenerle icerıye bır goz gezdrdığımde yerler hep kağıttı ve cok kotu bırsey kokuyordu sonra dığerleri bana gokhan nerdesın gel hemen buraya demeye basladılar ve ben onları dınlemedım bıraz daha ılerledıkten sonra basıma bela alıcağımdan korktum ve asağıya ındım ve cıktık sonra ben dedım bir kere daha gırelım belkı bıseyler buluz niyetine ama onlar gelmedı hic bisey yok orda nabıcaksak dedı bende kendıme ıyıce bır guven topladıktan sonra oraya girdim ve 2 kata cıktım yerdekı kağıtşlardan bırını elıme alınca uzerınde değısık semboller ve en altında benı burdan cıkarın yazıyordu ve kağıtın altı yırtıktı kağıdın alt tarafını aramaya basladım ama bulamadım saat gec olmustu ama kendımı tutamıyordum bir ses geldı ve kapı ortuldu yuzume yenıden bır soğuk vurdu bu sefer cok daha soğuktu ne yapacağımı bılmıyordum ama o kağıdı bulmayada cok heveslıydım yıne heyecanıma kapılım cıkmadım ve bu sefer bir cıtırtı sesı geldı ve cıkarın benı dıyordu sankı ben kosmaya basladım nereye gıdeceğımı bılmıyordum merdıvenlerden dustum ve fenerımın pili bitiyordu cok az ısık verıyor ve bende cabuccak cımaya calısıyordum karanlığın ıcınden sankı bır dokunac cıktı ve fenerı yere dusurdum tabi pilleride dustu ve cok kormustum ellerimle kapıyı bulmatya calıstım ve ayağımı sankı bırsey tutmustu sankı bır seyı ayağımla surukluyordum en sonunda kapıyı bulmayı basardım cıktıktan sonra ayağımdakı seye bakmak ııcın sokak ısıklarının oraya gıttım ve ayağıma bir insanın kol kemıklerı olduğunu gordum ve ustune yapısmıs bırde kağıt ama koselerı hep kan lekesiydi ve sonra altında artık dayanamıyorum hersey bır eğlenceden ıbaretti yazıyordu ve bu olaydan sonra 3 yıl dısarı cıkamadım ve psıkolojik tedavi göruyordum toplam 5 yıl sonra yenı yenı duzelmeye basladım…size tavsiyem karanlık yerlere tek basınıza adım atmayın ozellıkle adrenalın yasamak ıstıyorsanız su anda 17 yasındayım ve hala psıkolojik destek goruyorum bu olay bu olay 09.06.2008 de yasanmısıtır

Korkunç Yıllar

biz sevgi melis melisa beyza şule ben merve ruhlar adlı kitap almıştık şule son sayfaya kadar bize okudu akşam olmuştu ruh çağırmaya baktık.el ele tutuştuk ve gözlerimizi kapayıp oturduk. konuşan elini havaya kaldırıyordu ilk melisa konuştu eyy ruhh bize ölmüş dedemi göster. sonra merve konuştu. eyyy ruh bize ölmüş olan arkadaşımızı gösterrrr.sonra içimizden ey ruh eyy ruh diye bağırdık.gözlerimizi açtıkbirbirimze sarıldık korkuyorduk
sonra melisanın dedesini yerde yataken gördük.sonra bizim ölmüş bir arkadaşımız vardı.adı eylüldü.oda bize doğru yürüyordu .sonra bunlar 4 yıl rüyalarımıza girdi. bu ruhlar bizi öldürmek isdedik lerini kulağımıza söylüyorlardı.zaten melisa ve merve ölmüştü.çokkorkuyorduk bu durumu anneme anlattım
annem de korkuyordu ölesiye kadar kurtulamayacağımızı söylüyordu.çok ağlamıştık.ama artık bende ölmüştüm.adı beyzaydı onun bu hikayelerini size anlatıyorum melis ben şule ölmedik .beyza ne yazık eylül ve melisanın dedesinin yüzünden öldü her mezara gidişimizde sularız onun mezarını.
beyza arkadaşmızı çok seviyoruz rahmetli beyza arkadaşınıza duva etmeyi unutmayın çocular
(SEVGİLER BEYZA MELİS MELİSA MERVE ŞULE)

Gözlerin Tanıdıktı

bugün yanlızım biraz.biraz üzgün,biraz çaresiz.gene doldu gözlerim.akmadı,akamadı yaşlar gözümden.gene yandım,gene sapladılar hançeri kalbime.gözlerini gözlerime mıhladılar.kalbim hala kanarken deştiler bu gece.öyle birşey istiorum ki imkansızların imkansızı.dünya dursa,bulutlara çıksam,yıldızlara yakın insanlara uzak.sadece sen,ben ve gözlerin kalsak.ben doyasıya ağlasam avazım çıktığı kadar haykırsam.özledim desem ve sen çıkıversen bi köşe başından.gözlerime bakıp gülümsesen.
ilk gözlerine baktığım anı hatırlıorumda.içim ısınmıştı çok güzeldi.tanıdıktı gözlerin.gözlerindeki ışık.sadece gözlerini birine benzetmiştim ve orda kalmıştım.sonra beni ilk öptüğün anı hatırlıor musun?bir ok saplanmıştı kalbime.severim çok severim demiştim kendi kendime.yapma ALLAHım beni sürükleme onun peşinden canım yandı zaten şimdi demiştim.ama olan olmuştu.ben çoktan sendeydm.ben,beni terketmişti.seninle ilk birlikte oluşumuzu hatırlıor musun?elim ayağım tutmadı.gitme,bitme istedim orda kalalım hiç sabah olmasın istedm.yanımda kal hep istedim son nefesimde dahi tut ellerimi istedim.gerçekleri bile bile izin verdim sana.canımın bu kadar yanıcağını bile bile açtım kalbimin kapısını sana.şimdi bizim yaşadığımız herşey günah,ayıp yha tuhaf bakıorlar.ama ne yapabilirm ki ben,ben değilim artık.sadece özledim seni.geçmişe en başa dönsek pişman deilim gene yaşarım seni.yaşabilceğim ne varsa seninle yaşadım.acısıda gzldi sevincide.en güzeli de kokunla uyuyup kokunla uyanmaktı…

gamze ç….